عامل اصلی گرانی پیدا شد!

همیشه انسان از جایی ضربه می خورد، که انتظارش را ندارد! لذا تحلیل ها همه بی جواب می ماند، و هرچه برنامه ریزی دقیق تر باشد، باز هم ناکام مانده، حتی برعکس عمل می کند. چرا که دشمن در جوف شما است، و از برنامه های شما مطلع، و حتی مورد مشورت است! لذا به سادگی بدل آن را زده و برنامه های شما را بی نتیجه می کند. شاید عمدی هم در کار نباشد! شاید دو برداشت متفاوت باشد، و شایدهم .. یکی از این مکانهایی که به انقلاب ضربه زده، کمیته امداد و سازمان های مشابه است. البته نیت خیر خواهی داشته، و نمی دانسته اند! لذا ما بایک محاسبه سرانگشتی، آن را اثبات می کنیم تا اگر: ندانسته هست، اصلاح شود و اگر دانسته و عامدانه است، قوه قضائیه ورود کند. والا قوه قضائیه بداند که: هر کاری برای مبارزه با گرانفروشی کند، نتیجه معکوس داده(تعزیرات) و آبروی آن قوه را به خاطر این رودربایستی، از بین می برد و مردم را در تنگنای زندگی می گذارد. فرض کنیم 4میلیون خانوار تحت پوشش امداد، یک میلیون تحت پوشش بهزیستی و 25میلیون هم، زیر نظر سازمان های خیریه بخش عمومی( مانند بنیاد برکت و..) و خصوصی اعم از درمانی و مالی (مانند انجمن سرطان و کلیه و ام اس و..) باشند. و اینها در ماه مبارک رمضان، تصمیم بگیرند که به هر خانوار تحت پوشش 30کیلو برنج اهدا کنند.900هزار تن می شود. این مقدار در یک شب یا چند روز، از بازار خریداری می شود. چه تاثیری بر بازار خواهد گذاشت؟ و چه کمبودی ایجاد خواهد کرد؟ در حالیکه آنها ادعا می کنند که: سرانه هر نفر را 35کیلو بطور مرتب می دهند. چون حداقل کمک محسوب می شود. حالا روغن و دیگر وسائل را به آن اضافه کنید. در واقع قحطی اصلی را بوجود می اورد. فقط چون پوشش خیریه دارد، کسی به آن توجه نمی کند. جالب این است که این مقدار مصرف برنج و حبوبات، هیچ تاثیری در کاهش تقاضا بوجود نمی اورد. زیرا این افراد به کمک های خیریه مطمئن هستند: و خودشان خرید نمی کنند، لذا اصلا در بازار نیستند. و آن را مصرف هم نمی کنند، تا نیاز شان برطرف شود! زیرا موقع فطریه دادن، همه ادعا می کنند قوت غالب انها نان است، و برنج ماهی یکبار مصرف می کنند. به این جمعیت یاجوج و ماجوج اضافه کنید 4 میلیون: کارمند لشکری و 4میلیون کارمند کشوری، که همگی زیر خط فقر هستند، و برای خود تعاونی دارند، و برنج را به قیمت تعاونی تهیه می کنند. 4میلیون بازنشسته هم از قلم نیافتد! پس چیزی به نام بازار باقی نمی ماند. زیرا 4میلیون نفر دیگر هم از امرا، وزرا وکلا و سفرا هستند، که اصلا به بازار رجوع نمی کنند! مایحتاج خود را درب منزل تحویل می گیرند. هیچکیک هم از قیمت بازار خبر ندارند، و برایشان هم مهم نیست. لذا باید گفت که گرانی اصلا وجود ندارد! و یا اگر وجودارد، این ها مسبب اصلی هستند. و چون مورد عنایت هستند، به چشم نمی آیند. البته اولی بهتر است: اصلا گرانی وجود ندارد. فقط جوسازی مطبوعاتی و رادیو تلویزیونی است. زیرا که مردم ایران، بیش از 83 میلیون که نیستند. همه اینها یا کارمند هستند، کارگر و کشاورز و یا مددجو. کسی خارج از اینها نیست. اگر هم صحبت افرادی می شود که: ممکن است گرانی به آنها تحمیل شود. یک دروغ بیش نیست. چون همه آنها سر در آخور دارند. و فرضیات آنها، همیشه مربوط به سوم شخص غائب است. می گویند اگر یکی نتوانست گوشت بخرد! این دروغ است،  فرضی، چراکه اگر راست بود، گوینده وظیفه دارد کمک کند. وقتی خودش خبر دارد و کمک نمی کند، برای چه کسی تعیین تکلیف می کند؟ و اگر وجود ندارد، که دروغ است و تشویش اذهان عمومی. باید با آن بر خورد کرد.